REGION

Szklarska Poręba, miasto w województwie dolnośląskim, nad Kamienną, na pograniczu Karkonoszy i Gór Izerskich. Prawa miejskie od 1959. Szklarska Poręba położona jest w południowo-zachodniej Polsce, u zbiegu trzech granic Polski ,Czech i Niemiec, w paśmie gór Izerskich i Karkonoszy, w powiecie jeleniogórskim. Miasto leży u podnóża góry Szrenica ( 1362 m n.p.m. ). Jest to najlepiej zagospodarowane centrum sportów zimowych w polskich Karkonoszach . Miasto bezpośrednio graniczy z Republiką Czeską ( przejście graniczne Jakuszyce ). 1947-1970 w Szklarskiej Porębie mieszkał i tworzył malarz V. Hofman.

Walory turystyczne oraz korzystne położenie w pobliżu dużych środkowoeuropejskich miast: Praga 139 km, Wiedeń ok. 400 km, Wrocław 140 km a także bliskość przejść granicznych polsko - czeskich (8 km) oraz polsko-niemieckich (71 km), czyni ze Szklarskiej Poręby atrakcyjny ośrodek zarówno pod względem turystycznym jak i gospodarczym. Szklarska Poręba jest uznawana za jeden z najlepszych ośrodków turystycznym w Polsce. Istniejące w Szklarskiej Porębie walory wypoczynkowe pozwalają na aktywny wypoczynek turystom nie tylko w sezonie narciarskim, ale praktycznie przez cały rok. Niewiele jest w Polsce obszarów tak sprzyjających rekreacji jak okolice Szklarskiej Poręby. Znakomite miejsce wypadowe do pobliskich miejscowości wypoczynkowych czeskich Karkonoszy w oparciu o kilka przejść granicznych , tak pieszych jak i samochodowych - aż po złotą Pragę.

Szklarska Poręba utrzymuje również miano jednego z najważniejszych w kraju ośrodków narciarstwa biegowego. W Jakuszycach, należących do Szklarskiej Poręby, śnieg utrzymuje się grubą warstwą aż do późnej wiosny. Trasy biegowe, o łącznej długości 100 km, po sezonie zimowym służą miłośnikom cyklingu, bowiem coraz bardziej popularne staje się pokonywanie górskich szlaków na rowerach. Możliwość korzystania z górskiej wspinaczki, konnej jazdy po rozległych ostępach leśnych oraz poszukiwania minerałów.

WARTO ZOBACZYĆ

- Chybotek w Szklarskiej Porębie
- Muzeum Ziemi 'JUNA' i Muzeum Mineralogiczne w Szklarskiej Porębie
- Schronisko 'Pod Łabskim Szczytem' w Szklarskiej Porębie
- Wodospad Kamieńczyk w Szklarskiej Porębie
- Wodospad Szklarki w Szklarskiej Porębie
- Dinopark w Szklarskiej Porębie
- Wysoki Kamień w Szklarskiej Porębie
- Zakręt Śmierci w Szklarskiej Porębie
- Złoty Widok w Szklarskiej Porębie
- Śnieżne kotły w Szklarskiej Porębie
- Schronisko Orle w Górach Izerskich
- Chatka Górzystów na Hali Izerskiej
- Wędrujący Kamień w Jagniątkowie
- Wielki Szyszak (1509 m. n.p.m.) w Jagniątkowie
- Zamek Chojnik w Sobieszowie
- Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze
- Pałac Schaffgotschów w Cieplicach
- Ratusz w Jeleniej Górze
- Biały Jar w Karpaczu
- Grupa skalna Słonecznik w Karpaczu
- Kaplica św. Anny w Karpaczu
- Muzeum Zabawek i Lalek w Karpaczu
- Schronisko Samotnia Kocioł Małego Stawu w Karpaczu
- Świątynia wang w Karpaczu
- Podgórzyn

ROŚLINNOŚĆ

Szata roślinna Karkonoszy należy do najbogatszych i najcenniejszych w całych Sudetach. Góry te, mimo niewielkiej wysokości, posiadają wyraźnie ukształtowane i zróżnicowane piętra roślinne.
Piętro podgórskie (do ok. 500 m n.p.m.) zostało praktycznie w całości zamienione w łąki i pola uprawne, występują tylko nieliczne zagajniki mieszane. Piętro regla dolnego (do ok. 1000 m n.p.m.) dawniej stanowiły lasy mieszane, z przewagą buka, zaś obecnie zostały w większości zastąpione borami świerkowymi. Pierwotne fragmenty regla dolnego zachowały się w rejonie enklaw parku narodowego – na Chojniku i w okolicach Wodospadu Szklarki. Piętro regla górnego (do ok. 1250 m n.p.m.) stanowiły zwarte lasy świerkowe, wcześniej zastąpione już świerkami sadzonymi przez człowieka, często z odmian nizinnych, a więc niedostosowanych do tutejszych warunków. Między innymi to stało się przyczyną łatwego ich zniszczenia w końcu lat 70. Tutejsze lasy, od lat narażone na kwaśne deszcze spowodowane przemysłową emisją zanieczyszczeń z licznych niemieckich, czeskich i polskich elektrowni opalanych węglem brunatnym, padły łatwą ofiarą masowo występującej wskaźnicy modrzewianeczki. Larwy tego owada zjadają młode igliwie, w wyniku czego usychają całe wyrośnięte drzewa. Na górnej granicy regla świerki przyjmują postać karłowatą, kształtowaną przez wiejące tu wiatry. Towarzyszą im gatunki typowo górskie, na przykład brzoza karpacka, wierzba śląska, czy jarzębina.
Jeszcze wyżej (do ok. 1450 m n.p.m.) sięga piętro kosodrzewiny, w którym przeważają połacie tego gatunku sosny górskiej oraz zioło- i traworośla. W najwyższym piętrze alpejskim dominują gatunki zielne i porosty naskalne. Zresztą właśnie roślinność zielna i krzewiasta jest tu gatunkowo najbogatsza i wśród niej występuje najwięcej typowo górskich, chronionych, a czasem nawet endemicznych odmian. Interesujące są też torfowiska wysokie z niewielkimi stawkami-oczkami.

ZWIERZĘTA

Fauna Karkonoszy obejmuje ponad 15 tysięcy gatunków bezkręgowców i 320 gatunków kręgowców, wśród tych ostatnich najwięcej jest ptaków (około 200 gatunków, w tym 150 gniazdujących) i ssaków (blisko 60 gatunków, w tym 19 nietoperzy), płazy i gady mają po 6 gatunków, a ryby zaledwie dwa gatunki (pstrąg potokowy i głowacz białopłetwy. Najlepiej obecnie przyrodniczo zachowanymi rejonami Karkonoszy są rezerwaty ścisłe oraz podnóża Lasockiego Grzbietu (doliny Złotnej i Srebrnika). W faunie Karkonoszy występują gatunki chronione i endemiczne, których największą liczba przypada na bezkręgowce.

KLIMAT

Klimat Karkonoszy odpowiada europejskim górom wysokim – jest znacznie ostrzejszy, niż wynikałoby to z ich wysokości. Średnia roczna temperatura dla Śnieżki wynosi +0,4 °C, dla Szrenicy +1,9 °C, zaś dla Szklarskiej Poręby oscyluje już wokół +6,0 °C. Roczna suma opadów na Śnieżce przekracza 1400 mm, na Szrenicy i Wielkim Szyszaku nawet 1400 mm. Jeżeli dodać do tego częste silne wiatry (nierzadko huraganowe), zjawiska fenowe i gwałtowne zmiany pogody, to Karkonosze mogą okazać się dla wędrowców bardzo niebezpieczne. Charakterystyczne dla Karkonoszy są w zimie osady w postaci szreni lub szadzi, pokrywające lodowymi igiełkami drzewa i budynki.